Κρυµµένοι µέσα σε βαθειά χαράδρα, µεγαλοπρεπείς και επιβλητικοί, κυρίαρχοι µε την βοή τους σε όλη την περιοχή, ορθώνονται
µε το τεράστιο ύψος τους οι καταρράκτες της Λεπίδας,
ένα µνηµείο της φύσης για την Ορεινή Κυνουρία.

Εδώ και 25 εκατοµµύρια χρόνια, από τη Μειόκαινο εποχή, η φύση σµιλεύει αδιάλειπτα τον ορεινό όγκο του Πάρνωνα, πλήθος βουνοκορφών, πανέµορφα οροπέδια, φαράγγια απαράµιλλης και άγριας οµορφιάς και βαθιές κοιλάδες σχηµατίζουν το ποικιλόµορφο ανάγλυφό του.
Τρία ποτάµια-χείµαρροι πηγάζουν από τις ανατολικές πλαγιές της οροσειράς του Πάρνωνα καταλήγοντας στον Αργολικό κόλπο, ο Τάνος, ο Βρασιάτης και ο ∆αφνώνας. Ένα θαυµαστό κόσµο, που εντυπωσιάζει και σαγηνεύει, αποτελούν τα φαράγγια του Βρασιάτη. Το φαράγγι των Σπηλακιών, της Λεπίδας, του Λούλουγκα, της Μαζιάς, της Κουτουπούς, της Ζαρµπάνιτσας, µε ανάγλυφους σχηµατισµούς, εντυπωσιακούς καταρράκτες, αµέτρητες µικρές λίµνες, στενά περάσµατα και µε πλούσια χλωρίδα στην οποία κυριαρχούν τα θεόρατα και αιωνόβια πλατάνια, ξεδιπλώνουν αµέτρητες καταπληκτικές διαδροµές, διαφορετικού βαθµού δυσκολίας και χρονικής διάρκειας. Η διάσχισή τους αποτελεί αξέχαστη εµπειρία.
Η περιοχή του είναι επίσης γεµάτη και από πολλές σπηλιές. Κοντά στη Μονή Αγίου Νικολάου Σίντζας είναι η περίφηµη σπηλιά του ∆ιονύσου. Σύµφωνα µε τη µυθολογία εδώ µεγάλωσε ο ∆ιόνυσος µε τη φροντίδα της Ινώς. Αξιόλογα είναι επίσης τα σπήλαια της Σωτήρας κοντά στον Πλάτανο και του Άσουλα στο Χάραδρο. Θα πρέπει επίσης να αναφερθούν, η καταβόθρα ∆έρσειος (οροπέδιο της Παλιόχωρας) και το εντυπωσιακό σπηλαιοβάραθρο Πρόπαντες µε βάθος 315 µ. κοντά στο Παλαιοχώρι.
Εκτός από τις φυσικές οµορφιές ο επισκέπτης θα θαυµάσει στα φαράγγια και αρκετά περίτεχνα έργα του ανθρώπου στο χθες, αρµονικά δεµένα µε το περιβάλλον, όπως ασκηταριά, κάστρα, πέτρινα γεφύρια και καλοχτισµένα καλντερίµια.

Στη Λεπίδα
Ο συναρπαστικός κόσµος του Βρασιάτη
Μονή της Παναγίας Μαλεβής

Το φαράγγι της Λεπίδας µε τους επιβλητικούς καταρράκτες του είναι ένα από τα οµορφότερα και πιο άγνωστα θαύµατα της φύσης του βουνού Πάρνωνας. Ξεκινάει απο ένα οροπέδιο µε χαµηλή βλάστηση στις βόρειες παρυφές του βουνού ανάµεσα στο χωριό Αγιος Ιωάννης και στην µονή Μαλεβής, τον Ξερόκαµπο. Στην ανατολική πλευρά του οροπέδιου, πάνω σε κωνικό λόφο δεσπόζει φύλακας της περιοχής το µεσαιωνικό κάστρο της Ωριάς, κτισµένο την περίοδο της Φραγκοκρατίας. Σύµφωνα µε την παράδοση, το κάστρο ανήκε σε µια γενναία και όµορφη Φράγκισα αρχόντισσα, που πολεµούσε µέσα από αυτό 12 χρόνια τους Τούρκους. Όταν τελικά το κάστρο καταλήφθηκε µε δόλο, η αρχόντισσα πήδησε από τα τείχη στο κενό, προκειµένου να µην τη συλλάβουν αιχµάλωτη οι εχθροί. Την ιστορία αυτή αφηγείται το γνωστό δηµοτικό τραγούδι. Από το κάστρο, διασώζονται λείψανα του οχυρωτικού περιβόλου, των πυλών και ενός πύργου.
Από την κορφή του κάστρου ακούγεται η βοή του πρώτου καταρράκτη του φαραγγιού που βρίσκεται ακριβώς από κάτω. Εκεί τα πεντακάθαρα νερά από το ποταµάκι που διασχίζει το οροπέδιο αφήνουν τον ίσκιο των πλατανιών που τα σκεπάζουν σε όλη την διαδροµή τους ως εδώ και µπαίνουν στον σµιλεµένο και λείο, γυµνό από βλάστηση ασβεστόλιθο του φαραγγιού. Εκεί η ορµή του νερού έχει διαβρώσει τον βράχο και έχει δηµιουργήσει λιµνούλες, βαθιές βάθρες και έναν υπέροχο καταρράκτη ύψους 45 µέτρων. Αµέσως µετά συνεχίζει σαν ποταµάκι για λίγες εκατοντάδες µέτρα ώσπου να γίνει φαράγγι ξανά. Πιο όµορφο και άγριο αυτή την φορά, µε µεγαλύτερες λίµνες και βαθύτερες βάθρες. Το αποκορύφωµα είναι η έξοδος των νερών σε έναν τεράστιο και απότοµο γκρεµό όπου δηµιουργείτε ένας τεράστιος καταρράκτης ύψους 70 µέτρων. ∆εν περιγράφεται µε λόγια η οµορφιά του. το κυριότερο χαρακτηριστικό του είναι οι τεράστιες αποθέσεις σταλαγµιτικού υλικού στο σηµείο που τρέχουν τα νερά και που δηµιουργούν µια αντίθεση µε τα γυµνά βράχια στα πλαϊνά του. Υπέροχα χρώµατα τον διακοσµούν ανάλογα µε την ποσότητα του νερού και την θέση του ήλιου και µικρά ουράνια τόξα εµφανίζονται τις ηµέρες που ο δυνατός άνεµος παρασέρνει τα σταγονίδια του νερού σε όλη την χαράδρα µπροστά του.
Μετά τον µεγάλο καταρράκτη τα νερά συνεχίζουν σε ένα πολύ όµορφο ποτάµι µε βραχώδη κοίτη και τεράστια πλατάνια προς το χωριό Πλάτανος για να συναντηθεί λίγο παρακάτω µε τα άλλα φαράγγια του Βρασιάτη.
Οι καταρράκτες είναι προσβάσιµοι για όλους. Μπορεί να τους επισκεφθεί ο απλός εκδροµέας µε αυτοκίνητο, ο πεζοπόρος που θέλει να γνωρίσει τα µονοπάτια της περιοχής αλλά και όποιος έχει γνώσεις στην κατάβαση φαραγγιών και θέλει να το κατέβει µε σχοινιά καθώς είναι πλήρως ασφαλισµένοι για Canyoning. Η καλύτερη εποχή για επίσκεψη είναι η άνοιξη καθώς τότε τα νερά είναι άφθονα και η φύση στολίζεται µε τα οµορφότερα χρώµατα. Ολόγυρα ο τόπος µοσχοβολάει φασκοµηλιά και ρίγανη ενώ τα ριζωµένα πάνω στις πέτρες πλατάνια που µόλις έχουν αρχίσει να πρασινίζουν, βγαίνοντας από το χειµερινό λήθαργο, προσθέτουν τη δική τους πινελιά στην γραφικότητα του τοπίου.
Το 2009, ο Φορέας ∆ιαχείρισης Όρους Πάρνωνα και Υγρότοπου Μουστού (www.fdparnonas.gr) σε συνεργασία µε τον Εξωραϊστικό Σύλλογο του Αγίου Ιωάννη και την συνδροµή της ∆ΕΗ, προχώρησε σ' ένα σηµαντικό για τους επισκέπτες έργο ανάπλασης και ανάδειξης στον δεύτερο καταρράκτη της Λεπίδας. Ξύλινα σκαλοπάτια στην είσοδο του µονοπατιού, ξύλινη γέφυρα για πιο εύκολη πρόσβαση και ξύλινη τετράγωνη σχεδία-παρατηρητήριο δίπλα στον καταρράκτη, επιτρέπουν σε όλους να θαυµάσουν τη µαγεία του απαράµιλλου αυτού φυσικού τοπίου.

 ΠΗΓΗ:Μαγικοί καταρράκτες Λεπίδας Περιοδικο ΕΠΑΘΛΟ